Er is me al zo vaak gevraagd van “Iris, hoe doe je dat nou?” dat ik wie wil daarin coach. Het verkennen van het persoonlijk palet aan antennes en te herkennen hoe deze zintuigen informatie weerspiegelen.
Ieder mens beschikt over een eigen mix aan sensitiviteit. Elke boodschap loopt via zintuigen ofwel een uiting van energie. Door onthechting en te voelen en te “zien” wat er plaatsvindt, ervaar je de samenhang der dingen. In die samenhang heeft de beleving van de mens een plek en dat is te verwoorden. Zo kun je een ander mens inzicht geven in vragen die gaan over diens leven.
Dit klinkt superingewikkeld maar het is zo simpel. We doen het allemaal dagelijks, alleen beseffen we het vaak niet.
Je wordt je bewust van waarnemen, contact, verbinden, onthechten. Allemaal sowieso leerzame dingen voor wie zich interesseert voor bewustzijn of voor sensitiviteit. Het bewustworden van het onbewuste.

Het maakt een mooi proces in jezelf zichtbaar, wat dikwijls te maken heeft met het besef van ruimte, de vraag wie ben ik, hoe verbintenissen met anderen voelbaar zijn, het waardevolle van het onderlinge delen. We zijn er voor elkaar, geven elkaar, en leren van elkaar.
Voor sensitieve mensen is het prettig een luisterend oor te vinden voor al die ervaringen die de rationele wereld als gestoord beschouwt maar in feite zo helder zijn als glas. Het is wonderlijk mooi om dit te mogen beleven. Introspectie en respect. Ik vind middelaar zijn nog steeds het mooiste vak dat er is.

De coaching is individueel of een groepje van maximaal vier mensen. Het is geen standaardcursus met standaardoefeningen omdat mensen niet standaard zijn. Zoals alles in het leven heeft ook elk samenzijn een blauwdruk met interactie die daarbij hoort. En ook dit gaat vanzelf. De flow, de TAO, ook hier, uiteraard.